تاريخچه لوازم آرايش

لوازم آرايشي موادي هستند كه به‌منظور بهسازي يا حفظ ظاهر يا بوي بدن انسان به‌كار مي‌روند. لوازم آرايش شامل كرم‌هاي محافظت‌كننده پوست، لوسيون‌ها (كرم‌هاي مايع)، پودرها، عطرها، رژ لب، لاك ناخن، مواد آرايشي چشم و صورت، فر مو، لنزهاي رنگي، رنگ مو، ژل و افشانه مو، دئودورانت‌ها (ضد بو)، محصولات مربوط به نوزاد، روغن شستشو، كف وان (مايع ويژه وان)، نمك شستشو، روغن‌ها و ديگر انواع محصولات هستند. تاريخچه لوازم آرايشي هنر آرايش صورت و بدن، براي نخستين بار در تاريخ، توسط مردان ابداع شد. مردم نئاندرتال يا انسان‌هاي اوليه اولين مردمي بودند كه از رنگ سرخ استفاده مي‌كردند و استخوان‌هاي مردگان خود را رنگ مي‌زدند. آن‌ها با همين رنگ، صورت و بدن خود را هم آرايش مي‌كردند. شايد آرايش كردن به قصد زيبا كردن خود براي اولين بار توسط زنان مصري آغاز شد. در تصاوير به دست آمده واضح است كه زنان اين سرزمين از رنگ سرخ براي گلگون كردن لب‌ها و گونه‌ها و از رنگ سياه براي تيره كردن چشم‌ها استفاده مي‌كردند. رنگ سياه عموماً سرب بود و گاه از اكسيد منگنز و كربن هم كمك گرفته مي‌شد. مصري‌ها همچنين اولين مردماني بودند كه رنگ سبز را براي آرايش انتخاب كردند و از پودري سبز رنگ به عنوان سايه پشت چشم و رنگ كردن مژه يا ابرو استفاده مي‌كردند. به مرور با مخلوط كردن اين تركيبات با اكسيد مس و آهن رنگ‌هاي جديدي مثل فيروزه‌اي و بنفش و .. به دست آمد و سايه‌ها تنوع رنگي پيدا كردند. افزودن پودرهاي سفيد نيز به مصريان اجازه داد توناليته‌اي از سياه به خاكستري و طوسي و سفيد بسازند و با افزودن چربي به آن غلظت مواد را تغيير دهند و به عبارتي اولين مواد آرايشي را تهيه كنند. به عنوان مثال از تركيب رنگ‌ها، كرم روشن و پمادي بر پايه شير اسب و آلباستر به دست آوردند و از آن براي رنگ كردن بدن استفاده كردند. مو و دست و ناخن را حنا مي‌گذاشتند و از روغن‌ها و چربي‌هاي معطر براي حفاظت از پوست كمك مي‌گرفتند و خريد كرم پودر كم بود . تاريخچه لوازم آرايشي به حدود 7000 سال پيش باز مي گردد طي قرن ها زنان از خاكستر كبريت هاي سوخته به عنوان سايه چشم، از ميوه ها به خصوص توت فرنگي به عنوان رژ لب و مداد لب و از ادرار پسران جوان براي پوشاندن كك و مك و جوش هاي پوست صورت خود استفاده مي كردند و قيمت ضد آفتاب كم بود. همزمان با مصريان، يوناني‌هاي باستان نيز از عسل براي مرطوب كردن لب‌ها و از چربي حيوانات كه با پودرهاي سفالي سفيد مخلوط مي‌شد براي پوشاندن لك‌هاي روي بدن و صورت استفاده مي‌كردند. اما آرايش به شكلي كه در زنان مصري ديده مي‌شد در يوناني‌ها نبود. بر عكس آنها، زنان رمي دوست داشتند خود را به شكل يوناني‌ها درآورند. آن‌ها ابروها و موهاي خود را با زرده تخم مرغ و له شده مورچه و مگس سياه مي‌كردند و حمام آفتاب مي‌گرفتند تا پوست‌شان برنزه شود اما در اين دوران هنوز آرايش آنچنان كه بايد رايج نبود. در قرن اول ميلادي امپراتور روم نرون و همسرش پوپيا پوست خود را با كربنات سرب كه بسيار سمي است سفيد مي‌كردند و از نوعي گچ درياچه كه حاوي سرب و بسيار سمي بود براي آرايش چشم استفاده مي‌كردند.   خريد ريمل افزايش يافت به دليل بيماري‌هايي كه اين مواد ايجاد مي‌كرد به مرور آرايش كردن كنار گذاشته شد. و خريد ريمل افزايش يافت . با آغاز جنگ‌هاي صليبي دوباره آرايشي دور گرفت و در شمال اروپا رايج شد. در قرن چهارده آرايش و مراقبت از پوست مو بيشتر مختص نجيب‌زادگان بود اما در قرن 18 رواج عمومي پيدا كرد. در اين دوران همچنان از مواد سمي براي آرايش استفاده مي‌شد و ميزان سرب مواد آرايشي بالا بود. در قرن 20 و 21 ميلادي با صنعتي شدن جوامع و به وجود آمدن كارخانجات نحوه توليد و فرمولاسيون مواد آرايشي تغيير كرد. با پيشرفت علم دانشمندان سعي كردند مواد سمي مورد استفاده را با مواد طبيعي‌تر يا مواد غير سمي شيميايي جايگزين كنند و با تبليغات روز به روز بر تعداد طرفداران و مصرف‌كنندگان مواد آرايشي افزوده شد! امروزه رژ لب پرفروش‌ترين محصول آرايشي است و در هر ثانيه 27 رژ به فروش مي‌رسد. نگهداري لوازم آرايشي محصولات آرايشي را بايد در محيطي خشك و به دور از رطوبت نگه داريد زيرا رطوبت احتمال رشد باكتري‌ها را در محصول آرايشي افزايش مي‌دهد. حمام و توالت مكان‌هاي مناسبي براي نگهداري محصولات آرايشي نيست. محصولات كاسه‌اي در مقايسه با انواع ديگر بيشتر در معرض آلودگي قرار دارند و طول مدت مصرفشان كاهش مي‌يابد. بعد از مصرف محصولات بايد درب آن را محكم بست زيرا در غير اين صورت احتمال اكسيده شدن محصولات افزايش مي‌يابد. قبل از مصرف كرم‌هاي كاسه‌اي حتماً بايد دستان را شست. پدهاي آرايشي و فرچه و قلم‌موهاي آرايشي را بايد هر از گاهي تميز كرد. هرگز مواد آرايشي و ابزارهاي آرايشي و بهداشتي را با كسي شريك نشويد. ماندگاري لوازم آرايشي براي ماندگاري هر محصول آرايشي مدت زماني معيني قيد شده كه بهتر است بعد از اتمام آن زمان محصول را دور بياندازيد. البته اين مدت زمان به شرطي معتبر است كه از محصول آرايشي به درستي و در شرايط مناسب استفاده كنيد. در رابطه با كرم‌هاي ضدآفتاب متخصصان توصيه مي‌كنند بعد از پايان فصل گرم سال آن را دور بياندازيد زيرا معمولاً در زمستان افراد به ندرت از كرم ضدآفتاب استفاده مي‌كنند و تركيبات مؤثر كرم در پيشگيري از آسيب رساني اشعه‌هاي ماوراء بنفش خورشيد به پوست تا سال بعد مؤثر باقي نمي‌مانند. قيمت ضد آفتاب را بايد سالانه تعويض كرد. هرچند استفاده از بسياري از ضد آفتاب ها در فصل هاي سرد سال مانع آلودگي و آسيب هاي پوست مي شود.